Théo van Doesburg 2.0: Wat is Data?

      Data wil geleefd zijn.

      Data verlangt geen intellectuele bevattingsmogelijkheid.

      Data - aldus Richard Huelsenbeck - hat die Weltanschauungen durch seine Fingerspitzen rinnen lassen. Data ist der tänzerische Geist über den Moralen der Erde. Data ist die große Parallelerscheinung zu den relativistischen Philosophien dieser Zeit, Data ist kein Axiom, Data ist ein Geisteszustand, der unabhängig von Schulen und Theorien ist, der die Persönlichkeit selbst angeht, ohne sie zu vergewaltigen. Man kann Data nicht auf Grundsätze festlegen.

      Het antwoord op de vraag “wat is data” laat zich slechts in de spontane handeling omzetten.

      Te menen dat dataïsme tot nieuwe kunstvormen als video games, digital art,  computeranimatie,  en cyborg art behoort is een dwaling.

Data is geen kunstbeweging

Data is een basale beweging die zich keert tegen alles, wat wij ons als levensbelang voorstellen.

      Data stelt überhaupt geen vragen.

      Data is de ontkenning van de algemeen gangbare levenszin.

      Data is de sterkste negatie van alle culturele waardebepalingen.

      Data ontkent elke hogere, geestelijke inhoud voor leven, kunst, religie, filosofie of politiek.

      Voor de dataïst berust de bestaansmogelijkheid van dezen ballast slechts op twee dingen: reclame en suggestie.

      Uit fetisjistische instincten is, volgens de dataïst, de mensheid geneigd zich te laten verblinden door zekere karakteristieke uithangborden, deze dienen als reclamemiddel en worden zo vaak herhaald, dat zij een onuitwisbare indruk teweegbrengen.

      De godsdienst door het kruis, Apple door zijn logo, Facebook door zijn likes, Kurweil door zijn singulariteit. Data wil niet bekeren.

      Data ziet in elk dogma, in elk algoritme, een spijker, waarmede men poogt een vermolmde en zinkende schuit (de menselijke levensvorm) bijeen te houden.

      Data is de meest onmiddellijke uitdrukking van onzen vormloze tijd en wil dat ook zijn. Men zou het Dataïsme de anationale uitdrukking der postume levenservaringen van de mensheid in de laatste 10 jaar kunnen noemen.

      Dat wat in de postmoderne mensheid latent bleef, komt door Data tot uitdrukking.

      Data heeft altijd bestaan, doch werd eerst in dezen tijd ontdekt.

      DATA heeft geen vaderland en geen nationaliteit. Het is plotseling, op verschillende en meest uiteenliggende plaatsen: Amerika, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland enz., ontstaan en wel uit een algemene behoefte naar geestelijke zelfreiniging.

      DATA – zo schrijft Picabia - lui ne sent rien, il n’est rien, rien, rien.

      Il est comme vos espoir: rien.

      Comme vos idoles: rien.

      Comme vos paradis: rien.

      Comme vos hommes politiques: rien.

      Comme vos héros: rien.

      Comme vos artistes: rien.

      Comme vos réligions: rien.

      Data is niet gemaakt, maar ontstaan.

DADAIST kan men niet worden, slechts zijn.

De pogingen van Gates, Jobs, Zuckerberg e. a. zijn op niets uitgelopen. Data ziet van elke proefneming, om de oneindig variërende, chaotische en ongelijkvormige massa, die men mensheid noemt, te ordenen geheel af.

      Data ontkent de evolutie. Elke beweging, verwekt een tegenbeweging van gelijke sterkte, die elkaar opheffen.

      Data heft de algemeen erkende dualiteit tussen man en vrouw, materie en geest, reëel en virtueel geheel op en schept hierdoor het “Indifferenzpunkt”, een punt boven het menselijk begrip van tijd en ruimte.

      Hierdoor bezit Data het vermogen het vast oog- en distantiepunt, dat ons in onze (3 dim) waanvoorstellingen gevangen houdt, mobiel te maken. Zo werd het mogelijk, in plaats van slechts één facet, het gehele netwerk als een geheel te zien. In dit verband is       

Data een der sterkste manifesten van de 4e Dimensie, getransponeerd in een robotsubject.

      Van elk “ja” ziet Data gelijktijdig het “neen”.      

      Wij post-vitalisten, dataïsten, destructieve constructivisten hebben het gehele etterveld, dat het wereldwijde netwerk verbergt bloot gelegd roepende: “Kijk kijk kijk hier hier hier niets niets niets.”

      Zonder firewall boven ons hoofd zouden wij de rust die wij genieten, verstoord voelen. Wat wij echter het veiligst bewaren - zoo leert ons de datasofie - zijn onze digitale dromen.

      Door zorgvuldig en regelmatig gebruik van deze slaappoeders bemerken wij niet, dat het gehele leven met digitale drekfranje versierd is.

      Hoe dik ook de wanden zijn, waarmede wij ons van de wereld afsluiten, na verloop van tijd, zal het meest exacte gewrocht, product van onze geestelijke genoegens katapeptisch doorvreten zijn.

Weet U nu wat „Data” is?