Lid van het Filosofisch Elftal van het Dagblad Trouw (bijdragen 2006)
Jos de Mul. Lid van het Filosofisch Elftal van het Dagblad Trouw. In 2006 heb ik bijdragen geleverd aan de volgende afleveringen: Over ethiek en Talpa's pestshow De Gouden Kooi (3-5-2006: ); Over de mens als cyborg (20-9-2006).
Pleidooi voor een verlichte polytiek
Jos de Mul. Pleidooi voor een verlichte polytiek. De Volkskrant, 26 mei 2007, Bijlage Het Betoog, 5.
Wittgenstein 2.0
Jos de Mul. Wittgenstein 2.0. NRC Handelsblad. Cultureel Supplement. Vrijdag 17 augustus, 2005, 15
Sublieme seks kan ons vernietigen
Jos de Mul. Sublieme seks kan ons vernietigen. De Volkskrant, 5 oktober 2007, Forum, 12.
De zaak Savanna Kassandra is een Griekse tragedie
Jos de Mul. De zaak Savanna Kassandra is een Griekse tragedie. De Volkskrant, 1 november 2007, Forum, 12.
Lid van het Filosofisch Elftal van het Dagblad Trouw (bijdragen 2007)
Jos de Mul. Lid van het Filosofisch Elftal van het Dagblad Trouw. In 2007 heb ik bijdragen geleverd aan de volgende afleveringen: Europa (21-3-2007) Overheid moet bevoogden (25-7-2007), Neem Wilders' wapens op (12-12-2007).
Maak de wereld tot een kunstwerk
Jos de Mul. Maak de wereld tot een kunstwerk,De Volkskrant, Het Betoog, 5 januari 2008, 5.
De romanticus verlangt hartstochtelijk naar een betere wereld, en dat fanatisme pakt maar al te vaak verkeerd uit, betoogde de Duitse filosoof Rüdiger Safranski in een belangrijk boek uit 2007, Romantik. Eine Deutsche Affäre. Volgens Jos de Mul is Safranski te negatief over de romantiek. Zonder enthousiasme en schone vergezichten vervalt een cultuur tot nihilisme. Wél dient het enthousiasme gepaard te gaan met een vermogen tot zelfrelativering. Het artikel op deze pagina is gebaseerd op de geactualiseerde, vierde herdruk van het boek Het romantische verlangen in (post)moderne kunst en filosofie.
De multitasker als informatiejager
Jos de Mul. De multitasker als informatiejager. De Volkskrant. Het Betoog, 15 november 2008, 5.
We're only in it for the money
Jos de Mul. We're only in it for the money. in Joost Zwagerman (red). Groeten van Rottumerplaat. Het beslissende album volgens 100 en enige schrijvers. Speciaal nummer van Wah Wah. Literair poptijdschrift, nr. 10 (2008), 180-182.
Het moet eind 1969 bij Adje zijn geweest. Zijn volgestouwde zolderkamer bevatte talloze schatten: wierook die door zijn oudere broer uit een Hindoetempel in India was meegenomen (althans dat beweerde hij), een beduimeld exemplaar van The Doors of Perception van Aldous Huxley, de vloeistofprojector waarmee hij schoolfeesten voorzag van een doorschijnend vliesje mystiek, het underground magazine Aloha met de wonderlijke strips van Robert Crumb.
Ik was bijna veertien en Adjes zolderkamer was een schacht die toegang bood tot een heerlijke, maar ook wat beangstigende nieuwe wereld, ergens zwevend boven San Francisco, Amsterdam en India. Een wereld die niet alleen in kilometers gemeten, maar ook wat verbeeldingskracht betreft ver voorbij mijn horizon lag, maar die via mijn oren langzaam bezit van mij nam.
De eerste langspeelplaat die ik op aanraden van Adje kocht was Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van de Beatles en op mijn tienerkamer was het vooral de door sitarklanken omfloerste stem van George Harrison die me deed wegdromen: