Jos de Mul. Earth Garden. Not going back, but going forward to nature. Invited lecture at International Conference Environmental Aesthetics & Beautiful China. Wuhan: University of Wuhan, May 21, 2015.

Abstract Against the background of a short meditation on the contrasting ways in which landscape has been represented and idealized in Eastern and Western painting traditions, the article will try to show, using some striking examples, that the development of landscape painting in the last two centuries reflects the changing relationship of humanity and nature, leading in both the East and in the West to either the expression of a nostalgic longing for nature to be back as it once was, or to a gloomy expression of the vanishing of nature amidst the modern, technological world. Connecting to both the concept of “harmony,” which is a key concept in Eastern aesthetics, and to some recent reflections in Western philosophy on the relationship of nature and technology, a post-nostalgic conception of nature and natural beauty is defended, in which nature and technology are no longer seen as opposing categories, but rather as poles that are intertwined in an ever-lasting process of co-evolution. It is argued that we should not so much strive to go “back to nature,” but rather to go “forward to nature” and establish a new harmony between human and non-human nature and technology. The article ends with some reflections on the role aestheticians may play in this transformation.

Published as:Jos de Mul. The Earth Garden: Going Back or Going Forward to Nature? Frontiers of Philosophy in China. Vol.12 (2017) 2: 237-248.

Jos de Mul. De mens is van nature kunstmatig.Lezing in de Studium Generale cyclus De mens is.... Breda, Stedelijk Gymnasium, 3 februari 2015, 20:00 uur. 

UITNODIGING VOOR DE LEZING VAN PROF. DR. J. DE MUL

- DE MENS IS VAN NATURE KUNSTMATIG -

3 FEBRUARI 2015 - 20.00 UUR

DE MENS IS VAN NATURE KUNSTMATIG

In de lezing bespreekt Jos de Mul de betekenis van recente ontwikkelingen in de robotica, neurowetenschappen en biotechnologie voor ons zelfbegrip en dagelijks leven. Wat te denken van de Japanse humanoïde robot Miim, ontworpen door Kazuhito Yokoi, die kan dansen, zingen en kleding showen op de catwalk? Zullen dergelijke robots dankzij erotische programmatuur, net als in de sciencefiction-serie Real Humans, een commercieel succes worden? Of neem het experiment van de Amerikaanse neurowetenschapper Miguel Nicolelis die elektroden in de hersenen van een resusaapje heeft aangebracht om de neuronenactiviteit tijdens zijn bewegingen te registeren. De aldus verkregen informatie brengt via het internet elders in de wereld de robot CB-1 in beweging. Een kleine stap voor de robot, maar een gigantische sprong voor het aapje -- en mogelijk in de nabije toekomst ook voor dwarslaesiepatiënten.

Op biotechnologisch gebied heeft men alternatieven ontwikkeld voor het DNA, het ‘bouwplan’ van al het leven. Terwijl de evolutie ooit bestond uit natuurlijke selectie, betreden we met deze alien genetics het tijdperk van kunstmatige selectie. Mogen we hiermee planten, dieren en mensen ‘verbeteren’? Deze nieuwe technologieën vergroten niet alleen onze kennis van het leven op aarde -- ze zijn allang begonnen dat leven fundamenteel te transformeren. Wie we zijn en wat we willen worden, is meer dan ooit een open vraag, een opgave. Zijn wij, ‘de eeuwig toekomstigen’ volgens Nietzsche, onderweg naar Homo sapiens 3.0?

‘Worden wij de eerste soort op aarde die zijn eigen evolutionaire opvolger gaat scheppen?’ -- Jos de Mul

‘Grote eruditie en lucide kijk op veranderingen in de hedendaagse cultuur.’ -- Marc Van den Bossche over Cyberspace Odyssee in Standaard der Letteren

‘Gloedvol pleidooi voor een tragisch levensbesef.’ -- Arnold Heumakers over De domesticatie van het noodlot in nrc Handelsblad 

'Ik wou dat ik als student zoiets had kunnen lezen' - Piet Hut (Institute for Advanced Study, Princeton) over Kunstmatig van nature. Onderweg naar Homo sapiens 3.0

Uit de recensies van Kunstmatig van nature:

'In het derde hoofdstuk, over robots, krijgt De Muls betoog [...] vleugels. De Zweedse televisieserie Real humans biedt tal van aanknopingspunten voor een boeiend betoog' --- Marcel Hulspas in de Volkskrant

'De speculatieve antropologie die De Mul zegt te beoefenen is  een vorm van filosofische sciencefiction' - Arnold Heumakers in NRC Handelsblad

'Het is een boeiende gedachtegang die De Mul [...] aangaat, maar ook één die allerlei vragen oproept.' --- Marc Janssens in het Nederlands Dagblad

'Met Jos de Mul hebben we te maken met een variant van de idiot savant, de krankzinnige professor, en een nuchtere wetenschapper. Die twee wisselen elkaar voortdurend af. Hij weet idioot veel van wat zich allemaal afspeelt in de biologie, de astronomie, kunstmatige intelligentie, biotechnologie, neurologie of ecologie' --- Carel Peeters in Vrij Nederland

‘Stof tot nadenken dus, op een zeer bevattelijke manier gebracht. Een aanrader.’ --- Jan Matthys in Liberales

'Een zeer verontrustend essay' ---- Ab Blaas, Humanistisch Verbond

'De term ‘onderweg’ die in de ondertitel voorkomt typeert de inhoud van het boek heel goed. Wat wordt geschetst is een evolutionair perspectief. Daarbij komt de gehele ons bekende wereld wel zo ongeveer aan bod. Voor wat betreft het begin wordt aangeknoopt bij de Big Bang theorie, die moderne oerei-mythe. Gelukkig haalt De Mul er de stelligheid uit die vele presentaties van de betreffende denkbeelden ontsiert. En hetzelfde geldt voor zijn beschrijving van het evolutionaire proces dat uiteindelijk – of zo men wil: voorlopig  –  heeft geleid tot de  mens. [...] De Mul houdt een voorzichtiger lijn aan: “Dysons idee dat we de biotechnologie weldra zullen hebben gedomesticeerd , is al met al tamelijk naïef en getuigt van een grote mate van technologische hybris”. Het is mij uit het hart gegrepen'- Harm Bart in Civis Mundi

Jos de Mul. De zwermgeest. Een filosofische reflectie op neurotechnologie. Oisterwijk: Culturele Kring, 9 december 2014.

Idoya, een resusaapje, bestuurt met behulp van diep in zijn hersenen geplaatste elektroden vanuit een laboratorium in de Verenigde Staten, de humanoïde robot CB-1 in Japan. In de medische wereld wordt ‘deep brain stimulation’ toegepast bij mensen die lijden aan pijnsyndromen, epilepsie en de ziekte van Parkinson.

Google Glass voegt een extra laag informatie toe aan het beeld dat wij van de wereld vormen. De koppeling van het menselijk brein aan de machine is in volle gang. Disciplines als de informatica, neurowetenschappen en biotechnologie zijn begonnen het leven op aarde op een fundamentele wijze te veranderen.

Wat betekenen deze technologische ontwikkelingen voor ons zelfbegrip? En zullen zij ook leiden tot een transformatie van de menselijke levensvorm? De focus in de lezing zal gericht zijn op de ontwikkeling van collectieve intelligentie door de koppeling van individuele geesten met behulp van computernetwerken en neurale interfaces.

Moeten we deze ontwikkeling beschouwen als een onvermijdelijke stap in de evolutie van de mens of juist uit alle macht proberen de creatie van een dergelijke trans- of posthumane ‘zwermgeest’ te stoppen?

Jos de Mul. De zwermgeest. Een filosofische reflectie op neurotechnologie. Bilthoven: Bilthovense Kring voor Wijsbegeerte en Psychologie, 15 december 2014.

Idoya, een resusaapje, bestuurt met behulp van diep in zijn hersenen geplaatste elektroden vanuit een laboratorium in de Verenigde Staten, de humanoïde robot CB-1 in Japan. In de medische wereld wordt ‘deep brain stimulation’ toegepast bij mensen die lijden aan pijnsyndromen, epilepsie en de ziekte van Parkinson.

Google Glass voegt een extra laag informatie toe aan het beeld dat wij van de wereld vormen. De koppeling van het menselijk brein aan de machine is in volle gang. Disciplines als de informatica, neurowetenschappen en biotechnologie zijn begonnen het leven op aarde op een fundamentele wijze te veranderen.

Wat betekenen deze technologische ontwikkelingen voor ons zelfbegrip? En zullen zij ook leiden tot een transformatie van de menselijke levensvorm? De focus in de lezing zal gericht zijn op de ontwikkeling van collectieve intelligentie door de koppeling van individuele geesten met behulp van computernetwerken en neurale interfaces.

Moeten we deze ontwikkeling beschouwen als een onvermijdelijke stap in de evolutie van de mens of juist uit alle macht proberen de creatie van een dergelijke trans- of posthumane ‘zwermgeest’ te stoppen?

Plaats, Tijd, Prijs